Je vertelt me dat je de laatste dagen erg verdrietig bent en huilt in bed, je mist je papa heel erg. Jij bent een meisje van 11 jaar, je papa is bijna 3 jaar geleden overleden. Je komt sinds een paar maanden regelmatig bij mij om over je verdriet en over papa te praten. Dat vind je fijn.
Vandaag vraag ik je hoe jouw verdriet eruit ziet. Je kijkt me met grote, vragende ogen aan en haalt je schouders op, je kunt er geen antwoord op geven.
Op het nest blijven
Joris is 5 jaar oud. Zijn papa en mama zijn niet meer verliefd en wonen niet meer tegelijkertijd in hetzelfde huis. Eerst wel, maar toen maakten papa en mama heel vaak ruzie. Dan verstopte Joris zich onder het bed en deed hij zijn vingers in zijn oren, zodat hij niks kon horen, totdat de ruzie weer over was. Dat was niet fijn en Joris was vaak verdrietig. Joris woont nog steeds in hetzelfde huis, samen met zijn jongere broertje Sam. Maar papa en mama wonen er nu om de beurt. Papa op zondag, maandag, dinsdag en woensdag. Mama op donderdag, vrijdag en zaterdag. Joris vindt het fijn zo. Alleen jammer dat papa en mama er niet meer samen zijn. Nu kunnen ze op zondagochtend niet meer met zijn vieren stoeien in het grote bed en papa en mama komen ook niet meer allebei een kusje geven voor het slapen gaan. Dat laatste mist Joris het meeste. Als papa thuis is, mist Joris mama. Als mama thuis is, mist hij papa.