Vorige week kreeg mijn echtgenoot het bericht dat de vader van een goede vriend is overleden. De vriendschap bestaat al ruim 35 jaar en we kende de vader ook persoonlijk. Normaal gesproken zouden we zeker naar de uitvaart zijn gegaan, maar door het coronavirus vond de uitvaart in (zeer) besloten kring plaats. Om ons te verbinden met onze vrienden en de familie, staken we op het tijdstip van de uitvaart thuis een kaars aan. Zo waren we in gedachten bij hen en stonden we stil bij het verlies.
