De tijd staat even stil

De tijd staat even stil
wanneer het bericht komt
dat je een hersenbloeding hebt gehad
en je leven in gevaar is.

De tijd staat even stil
terwijl we door de nacht rijden
vanuit ons vakantieadres, op weg naar het ziekenhuis
niet wetend hoe we je aan zullen treffen

De tijd staat even stil
wanneer ik de angst en het verdriet zie
in de ogen van mijn lief,
mijn man, jouw zoon

De tijd staat even stil
tijdens de uren dat we aan jouw bed zitten
en zien hoe jij vecht voor je leven
klein en kwetsbaar in dat grote bed

De tijd staat even stil
als we onze meiden moeten bellen
met dit vreselijke bericht over hun lieve opa
op hun vakantie-adres, verspreid over de hele wereld

De tijd staat even stil
iedere keer dat we afscheid nemen
is dit de allerlaatste keer
zul je morgen nog bij ons zijn?

De tijd staat even stil
terwijl ik bid om hulp en steun
voor datgene wat het beste is voor jou
hoe moeilijk dat ook zal zijn voor ons

De tijd staat even stil
als we nadenken en praten over jouw leven
over alles wat je hebt meegemaakt en ons hebt gegeven
het is goed geweest, je mag gaan

De tijd staat even stil
als jij steeds verder van ons wegglijdt
en je laatste adem uitblaast in mijn bijzijn
op weg naar je geliefde dochter

De tijd staat even stil
als we bij mam thuis zijn
en langzaam het besef komt
dat je nooit meer de trap zal afschuifelen

De tijd staat even stil
We zijn dankbaar dat meer leed je bespaard is gebleven
we zullen je liefde en vreugde missen
maar je leeft verder in ons hart

Mijn leven staat even stil
mijn hart huilt van verdriet
terwijl de zon blijft schijnen
en de wereld gewoon verder draait

Houten, 28 juli 2018

Op donderdag 19 juli kregen wij (net aangekomen op ons vakantieadres is Luxemburg) het bericht dat mijn schoonvader een hersenbloeding had gekregen. We zijn onmiddellijk teruggereden. Na 7 dagen kreeg hij er een longontsteking bij waaraan hij na twee dagen is overleden. Mijn schoonvader was 86 jaar, hij heeft een mooi leven gehad. We zijn dankbaar dat hem verder lijden bespaard is gebleven. Maar we zijn ook heel verdrietig, we moeten nu verder zonder hem. Tijdens het ziekbed en vlak na zijn overlijden schreef ik bovenstaand gedicht. Dit gedicht heb ik voorgelezen tijdens de uitvaartviering in de kerk.