Het CJG Houten, Forustconsult, Samen thuis Houten en Praktijk de Pleisterplek verzorgen maandelijks het Thema-café Echtscheiding op maandag van 20.00-21.00 uur. Deze maand is het thema:
Hoe ondersteun ik mijn kind tijdens en na de scheiding?
Deze avond organiseer ik samen met Linde Remmelink van het CJG Houten.
Ik begeleid Liza een meisje van 5 waarvan ouders gescheiden zijn. De afgelopen periode hebben we gepraat, gespeeld, getekend en gekleurd over de scheiding. We hebben zaken rond de scheiding aan de orde gesteld en soms oplossingen bedacht. Zo miste ze mama als ze papa was en andersom. Een foto van mama bij papa en van papa bij mama heeft voor haar een heleboel gemis opgelost. Ook het feit dat ze altijd naar de andere ouder mag bellen is heel helpend. We hebben over emoties gepraat naar aanleiding van het boek “de kleur van emoties”. Ze heeft geleerd dat ze altijd aan papa en mama mag vertellen hoe ze zich voelt. Vandaag zie ik haar voor de laatste keer. In de laatste bijeenkomst komt altijd de wondervraag aan bod. Wat zou jij het liefste willen als je iets mocht wensen? 9 van de 10 keer wensen kinderen dat het weer goed komt tussen hun ouders. Liza zegt uit de grond van haar hart: “Dat ik zelf de kerstboom mag versieren met roze ballen!”
Ben jij pas gescheiden en zie je als een berg op tegen de feestdagen? Of ben je al langer gescheiden en vind je het ieder jaar gedoe?
Voor veel gescheiden ouders zijn de feestdagen helemaal niet zo feestelijk en gezellig. Het is soms behoorlijk ingewikkeld om alles geregeld te krijgen, zodat iedereen het naar zijn zin heeft. En dan zijn er ook nog de dagen dat de kinderen niet bij jou zijn…
In dit blog geef ik je een aantal tips om de feestdagen na de scheiding zo goed mogelijk door te komen.
“Waarom doe jij dit werk eigenlijk? Vind je het leuk om kinderen te laten huilen?” vraagt mijn cliëntje, nadat hij net driftig een traan heeft weggeveegd. Ik zit aan tafel met Kas van 9. Het is de laatste bijeenkomst vandaag en ik zie de opluchting op zijn gezicht. Kas vind het niet echt leuk om bij mij te komen. Hij “moet” van zijn ouders en juf met mij praten, voor hem hoeft het niet. Iedere week als ik hem ophaal in de klas zie ik zijn gezicht even vertrekken in een grimas, maar iedere keer staat hij daarna meteen op en loopt hij met me mee. Hij begint een geanimeerd gesprek over fortnite of basketbal en stelt mij een heleboel vragen. Een mooie afleidingsmanoevre en ik ga altijd even met hem mee in dit gesprek om het ijs te breken.
Ik heb een intake gesprek met de ouders van een meisje van 5. Ouders zijn anderhalf jaar geleden gescheiden, ze hebben nog vriendschappelijk contact en vader eet regelmatig samen met het gezin. Sinds een tijdje heeft hij een eigen huis, nadat hij een tijd bij zijn broer heeft gewoond. Hun dochter is de laatste tijd erg bezig met de scheiding en uit voorzorg melden ouders haar aan in mijn praktijk voor individuele begeleiding: KIES voor mij!
Vandaag komt Willemijn, 5 jaar, voor de tweede keer bij mij. Met playmobielpoppetjes zet zij haar gezin van herkomst neer. Papa, mama, zusje en zichzelf. Het zoeken naar de juiste poppetjes is al een klus op zich. Ik verbind de poppetjes met elkaar door middel van een rode draad (de bloedband). Vervolgens laat ik Willemijn zien, dat nu papa en mama gescheiden zijn, de bloedband tussen papa en haar (en haar zusje) en mama en haar (en haar zusje) altijd blijft bestaan. Papa blijft altijd je papa en mama blijft altijd je mama.