Praktijk de Pleisterplek
Laagdrempelige begeleiding bij rouw en verlies voor kinderen, jongeren en volwassenen
Bij Praktijk de Pleisterplek kunnen kinderen, jongeren en volwassenen terecht voor individuele begeleiding bij rouw en verlies. Rouwbegeleider en KIES-coach Esther Verwimp noemt haar praktijk “de Pleisterplek”. Een pleisterplek is een plek om tot rust te komen, zich te laten verzorgen om vervolgens met vernieuwde energie verder op pad te gaan. Esther wil cliënten zo’n plek bieden.
Deze vraag stel ik vandaag aan jou. Je ouders zijn al lang gescheiden, sinds een jaar woon je bij je vader in plaats van bij je moeder. Dit heeft wat voeten in aarde gehad en de relatie met je moeder is daardoor niet optimaal.
Je legt de volgende stenen op tafel: woede, ruzie, leugens, haat, bang, vermijden, aanpassen, onbegrip, gevoelens niet uiten, onzeker, niet jezelf zijn, vol hoofd, moeheid, missen, zwak, grenzen opzoeken.
Dat is een behoorlijk zware rugzak!
Ik begeleid Liza een meisje van 5 waarvan ouders gescheiden zijn. De afgelopen periode hebben we gepraat, gespeeld, getekend en gekleurd over de scheiding. We hebben zaken rond de scheiding aan de orde gesteld en soms oplossingen bedacht. Zo miste ze mama als ze papa was en andersom. Een foto van mama bij papa en van papa bij mama heeft voor haar een heleboel gemis opgelost. Ook het feit dat ze altijd naar de andere ouder mag bellen is heel helpend. We hebben over emoties gepraat naar aanleiding van het boek “de kleur van emoties”. Ze heeft geleerd dat ze altijd aan papa en mama mag vertellen hoe ze zich voelt. Vandaag zie ik haar voor de laatste keer. In de laatste bijeenkomst komt altijd de wondervraag aan bod. Wat zou jij het liefste willen als je iets mocht wensen? 9 van de 10 keer wensen kinderen dat het weer goed komt tussen hun ouders. Liza zegt uit de grond van haar hart: “Dat ik zelf de kerstboom mag versieren met roze ballen!”
De kogel is door de kerk. Na veel spanningen en lang wikken en wegen hebben jij en je partner uiteindelijk besloten om uit elkaar te gaan. Het is definitief, een moeilijk besluit is genomen. Er komt vervolgens een heleboel op je af. Er moeten (financiële) zaken geregeld worden, woonruimte gezocht worden, misschien moet het huis verkocht worden. Jullie moeten samen bedenken hoe je het ouderschap gaat regelen als jullie uit elkaar zijn. Maar waar je vooral slapeloze nachten van hebt is: hoe (en wanneer) vertellen we het de kinderen?
Vorige week had ik een gesprek met ouders die graag tips en adviezen wilden hoe ze hun zoon het beste kunnen vertellen dat ze gaan scheiden en hoe ze hem hierna het beste kunnen begeleiden. Ik gaf hen onder andere deze BELANGRIJKE TIP, om ervoor te zorgen dat hun zoon op zijn kindplek blijft en niet voor zijn ouders gaat zorgen tijdens en na de scheiding!
Op dit moment vier ik vakantie, dus in augustus is er geen KIES & Koffie. Maar de eerste vrijdag van september zit ik weer in het Koffie-Atelier in Houten van 10.00-11.30 uur. Je bent van harte welkom.
Dus zit jij midden in een scheiding of ben je al langer gescheiden? Loop je tegen allerlei zaken aan met je kinderen? Heb je behoefte aan contact met andere gescheiden ouders om hier eens over te sparren? Dan is KIES & Koffie er voor jou! KIES & Koffie is dé plek voor gescheiden ouders waar plaats is voor herkenning en erkenning. Naar behoefte kun je er ervaringen delen. Je krijgt er tips en eventueel advies. Jij kunt ook andere ouders verder helpen.
Thema waar we het over gaan hebben bij KIES & Koffie op 6 september is natuurlijk de vakantie: hoe is die verlopen, waar ben je tegenaan gelopen? Wat ging goed? welke tips heb je voor andere ouders?
Op vrijdag 5 juli vond de eerste KIES & Koffie plaats in het Koffie-Atelier in Houten. We zaten met een klein groepje aan de leestafel van de bibliotheek en dronken lekkere koffie van het koffie-atelier, terwijl we al snel de diepte in gingen. We spraken over vakantieregelingen, aangezien de vakantie eraan komt. Gescheiden ouders moeten elkaar toestemming geven als ze hun kind meenemen naar het buitenland. Dit kan soms een probleem zijn, in dit geval is dat ook zo. Pijnlijk en verdrietig.
Ik werk vandaag met Peter, hij is 8 jaar. Peter is een lieve jongen met autisme, die van duidelijke afspraken houdt. Ik begeleid hem al een tijdje en help hem situaties die in de groep plaatsvinden te “vertalen” in afspraken waar hij in de klas mee uit de voeten kan. Ik werk vaak met playmobiel poppetjes, omdat hij het moeilijk vindt duidelijk te verwoorden wat hij bedoeld en het neerzetten van de situatie met poppetjes en materiaal helpt hem hierbij. Dat maakt mij ook meteen een heleboel duidelijk.
Ik heb een intake gesprek met de ouders van een meisje van 5. Ouders zijn anderhalf jaar geleden gescheiden, ze hebben nog vriendschappelijk contact en vader eet regelmatig samen met het gezin. Sinds een tijdje heeft hij een eigen huis, nadat hij een tijd bij zijn broer heeft gewoond. Hun dochter is de laatste tijd erg bezig met de scheiding en uit voorzorg melden ouders haar aan in mijn praktijk voor individuele begeleiding: KIES voor mij!
Vandaag komt Willemijn, 5 jaar, voor de tweede keer bij mij. Met playmobielpoppetjes zet zij haar gezin van herkomst neer. Papa, mama, zusje en zichzelf. Het zoeken naar de juiste poppetjes is al een klus op zich. Ik verbind de poppetjes met elkaar door middel van een rode draad (de bloedband). Vervolgens laat ik Willemijn zien, dat nu papa en mama gescheiden zijn, de bloedband tussen papa en haar (en haar zusje) en mama en haar (en haar zusje) altijd blijft bestaan. Papa blijft altijd je papa en mama blijft altijd je mama.